دانشمندان می گویند نتایج تحقیقات آن ها نشان می دهد راه رفتن یک فرآیند خودکار نیست و کیفیت خواب می تواند بر روی آن اثر بگذارد.
ما باید ۸ ساعت خواب شبانه داشته باشیم اما اگر امکانش را نداشته باشیم باید تا جایی که بشود این کمبود را به طور منظم جبران کنیم.
پاهای خود را می کشید؟ چگونه کمبود خواب بر راه رفتن شما تأثیر می گذارد
خواب خوب ممکن است سخت باشد. اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که اگر بتوانید خواب از دست رفته را جبران کنید، حتی برای چند ساعت آخر هفته، اضافی می‌تواند به کاهش خستگی، حداقل در نحوه راه رفتن کمک کند.
شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد خواب، و اینکه چقدر از آن بهره می‌بریم، می‌تواند بر عملکرد خوب ما در کارهای شناختی مانند حل یک مسئله ریاضی، برگزاری مکالمه یا حتی خواندن این مقاله تأثیر بگذارد. این سوال که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است این است که آیا خواب بر نحوه راه رفتن ما یا انجام سایر فعالیت‌هایی که تصور می‌شود از نظر ذهنی فشار کمتری دارند تأثیر می‌گذارد یا خیر.
مطالعه جدید که توسط محققان MIT و دانشگاه سائوپائولو در برزیل انجام شده است، گزارش می‌دهد که پیاده‌روی – و به طور خاص، اینکه چقدر می‌توانیم گام‌ها یا راه رفتن خود را کنترل کنیم – واقعاً می‌تواند تحت تأثیر کمبود خواب باشد.
در آزمایش‌هایی که با دانش‌آموزان داوطلب انجام شد، این تیم دریافت که به طور کلی، هر چه دانش‌آموزان کمتر بخوابند، کنترل کمتری هنگام راه رفتن در طول تست تردمیل داشتند. برای دانش‌آموزانی که قبل از آزمون یک شب را می‌کشیدند، این کنترل راه رفتن حتی بیشتر کاهش یافت.
جالب اینجاست که برای کسانی که تمام شب قبل از آزمایش بیدار نبودند، اما معمولاً در طول هفته خواب کمتر از حد ایده آل داشتند، آنهایی که آخر هفته ها می خوابیدند بهتر از کسانی که نمی خوابیدند، عمل کردند.
هرمانو کربس، دانشمند اصلی در دپارتمان مهندسی مکانیک MIT می‌گوید: «از نظر علمی، مشخص نبود که فعالیت‌های تقریباً خودکار مانند پیاده‌روی تحت تأثیر کمبود خواب باشد. ما همچنین دریافتیم که جبران خواب می تواند یک استراتژی مهم باشد. به عنوان مثال، برای کسانی که به طور مزمن کم خواب هستند، مانند کارگران شیفت، پزشکان، و برخی از پرسنل نظامی، اگر به طور منظم خواب خود را جبران کنند، ممکن است کنترل بهتری بر راه رفتن خود داشته باشند.
دانشمندان در گذشته تصور می کردند راه رفتن یک فرآیند کاملاً خودکار است به اینصورت که ما خودمان را به سمتی که می خواهیم برویم راهنمایی می کنیم و بدن مان به طور خودکار با یک کمک شناختی کوچک، کنترل کار را در دست می گیرد.
اما این تحقیق جدید نشان داده اینگونه نیست. مغز ما به نشانه های بصری یا شنیداری ای که بر سر راه ما قرار می گیرند، واکنش نشان می دهد و با کم و زیاد کردن سرعت مان، در صورت لزوم، راه رفتن ما را تنظیم می کند. مثلاً ممکن است بدون آنکه خودمان متوجه شویم طوری راه رفتن مان را تنظیم کنیم که با چیز خاصی برخورد نکنیم.
به گفته ی دانشمندان، راه رفتن ما بسیار متأثر از مغز ما است.
دانشمندان جبران کمبود خواب را امر مهمی می دانند. مثلاً کسانی مانند کارگران شیفت شب، کادر درمان و برخی پرسنل نظامی که از کمبود خواب مزمن رنج می برند، با جبران منظم این کمبود ممکن است کنترل بهتری بر روی راه رفتن خود داشته باشند.
افراد بزرگسال برای دستیابی به بالاترین توان مغزی خود باید دست کم ۷ ساعت خواب شبانه داشته باشند. کودکان مدرسه ای به ۹ تا ۱۲ ساعت خواب و نوجوان ها هم به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب نیاز دارند.
منبع: scitechdaily
