چگونه پلاستیک محل دفن زباله می تواند سوخت هیدروژن برای خودروها بسازد

افزایش سطح CO2 ممکن است بزرگ‌ترین تهدید برای حیات روی زمین باشد، اما به هیچ وجه تنها مشکل زیست‌محیطی انسان‌ساز نیست که سیاره با آن مواجه است.

زباله‌های پلاستیکی دائماً در اخبار هستند و بسیاری استدلال می‌کنند که به جای ریختن آن در محل‌های دفن زباله، چرا آن‌ها را به سوخت هیدروژن تمیز بازیافت نکنیم که آنقدر خالص است که بتوان از آن برای تامین انرژی حمل‌ونقل جاده‌ای، از جمله خودروها استفاده کرد؟

بر اساس گزارش بین المللی هیدروژن اتوپیا (HUI)، سالانه 368 میلیون تن پلاستیک تولید می شود. مقدار نسبتاً کمی از آن به روشی مسئولانه بازیافت یا دفع می شود و انتظار می رود تولید تا سال 2030 دو برابر شود و تا سال 2050 پنج برابر افزایش یابد. وارد شرکت بریتانیایی Powerhouse Energy Group International و فناوری DMG (تولید مدولار توزیع شده) شوید. ، که HUI برای استفاده انحصاری در مجارستان، لهستان و یونان و استفاده غیر انحصاری در بقیه جهان مجوز داده است. پاورهاوس می‌گوید که در جایی که می‌توان پلاستیک را به پلاستیک‌های دیگر بازیافت کرد، باید چنین باشد، اما بازیافت پلاستیک‌های آلوده می‌تواند دشوار و پرهزینه باشد و برای تعداد دفعات انجام آن محدودیت‌هایی وجود دارد.

DMG یک فرآیند تبدیل حرارتی است که مواد زائد را با قرار دادن آنها در معرض گرمای شدید، اما نه در حضور اکسیژن (تیرولیز) به گاز تبدیل می کند. در این مورد، زباله های پلاستیکی مخلوط و خرد شده اما نه لزوماً تمیز که در غیر این صورت به محل دفن زباله هدایت می شوند، به محفظه ای که تا حدود 1000 درجه سانتی گراد گرم شده است، اضافه می شود، جایی که فورا ذوب می شود و به گاز تبدیل می شود. در مرحله بعد، عوامل اکسید کننده اضافه می شوند و واکنش شیمیایی حاصل، گاز مصنوعی یا گاز سنتزی تولید می کند که حاوی مقداری مونوکسید کربن و CO2، متان (گاز طبیعی) و هیدروژن است. هنگامی که محفظه دمای بالا با استفاده از گاز طبیعی راه اندازی شد، مقدار کمی از گاز سنتز تولید شده برای تامین انرژی آن استفاده می شود.

گاز سنتز را می توان در موتورهای گاز سوز سوزاند و به این شکل، می توان از 25 تن پلاستیک خرد شده برای تولید 2.8 مگاوات ساعت برق استفاده کرد، اما اولویت جداسازی هیدروژن از آن با استفاده از فرآیند دیگری است. در حالت خام، هیدروژن حاوی ناخالصی هایی مانند قطران است که به عنوان مثال از استفاده از آن در سلول های سوختی جلوگیری می کند. مرحله آخر هیدروژن را تمیز می کند و محصول نهایی 99.999٪ خالص است. محصولات جانبی از جمله مقدار کمی خاکستر بی اثر (معادل 5 تا 10 درصد مواد اولیه اولیه) و خمیر غنی از هیدروکربن وجود دارد که می تواند توسط پالایشگاه ها استفاده شود.

تعمیر فوری سوراخ

میشلین Selfseal فوراً به لطف یک لایه درزگیر به ضخامت میلی متر بر اساس لاستیک طبیعی که برای پوشش داخل آج استفاده می شود، سوراخ را ترمیم می کند. هنگامی که یک جسم تیز مانند میخ به داخل لاستیک نفوذ می کند، فشار لاستیک باعث می شود که درزگیر در برابر سوراخ شدن آن قرار گیرد و مانع از خروج هوا از داخل لاستیک شود. اگر جسم خارجی برداشته شود، سیلانت زخم را می پوشاند.