در انیمیشن لوکا شخصیت جدید و جذابی وجود دارد: یک موجود آبزی عجیب و غریب، حبابی شکل و همیشه سرخوش که در تاریک‌ترین اعماق اقیانوس زندگی می‌کند. این شخصیت& عاشق ماهی فاسد است و با لحن عجیب مخصوص خودش حرف می‌زند و جملۀ معروفش این است: «اگر دهانت را باز بگذاری، لاشۀ نهنگ خودش وارد میشود.»
و این کسی نیست جز شخصیت منفی داستان، عمو اوگو (با صداپیشگی ساشا بارون کوهن). اوگو شخصیتی جالب و غیرقابل‌پیش‌بینی دارد و بیننده را به خنده می‌اندازد. اما از بخت بد، تنها چند دقیقۀ کوتاه در انیمیشن حضور دارد و جای خالی او در نبودش حس میشود. جدیدترین اثر پیکسار دوست‌داشتنی و مثل یک قاشق ژله شیرین است؛ اما خب ژله هم ممکن است دل آدم را بزند. شاید با دیدن این انیمیشن متوجه شوید که آن قدرت احساسی و خنده‌های از ته دل را که انتظار داریم، بهمان نمی‌دهد.
برخلاف انیمیشن پری دریایی کوچک (The Little Mermaid) که در آن پری دریایی برای تجربۀ عشق انسانی تصمیم گرفت که دمش را به پا تبدیل کند، luca هدف دیگری برای آمدن به دنیای انسان‌ها دارد. او در ابتدای داستان یک موجود آبزی موسوم به هیولای دریاست و با خانواده‌اش در آب زندگی می‌کند، و برای کشف چیزهای بیشتری در جهان تصمیم می‌گیرد که از دنیای همیشگی پیرامونش خارج شود. لوکا به‌محض وارد شدن به خشکی، سروشکلی انسانی پیدا می‌کند، و به دنبال چیزی میرود که آرزویش را دارد: یک موتور وسپا!
لوکا و دوست جدیدش آلبرتو محو این دنیای جدید می‌شوند، دربارۀ چیزهایی که دوروبرشان می‌بینند صحبت می‌کنند، و سعی می‌کنند که با محیط وفق پیدا کنند. دیدن دو پسربچه که سوار موتور وسپا هستند، مدام خیال‌پردازی می‌کنند و در شهر می‌گردند دست‌کم ازنظر بصری هم که شده برای بیننده جذاب است. هیچ موجود شرور خطرناک یا ماجراجویی و پیچیدگی خاصی در داستان دیده نمی‌شود، و قصه آرام پیش میرود و بیشتر با چیزهایی مثل خوردن پاستا و آشنایی لوکا و آلبرتو با یک دختر که از اهالی همان‌جاست (با صداگذاری اما برمن) طرف هستیم.
این انیمیشن چیزهای زیادی برای دوست داشتن دارد: قاب‌های رنگی و سرزنده، شهر پرشور و نشاط پورتوروسو که زیبا و دنج است و آدم با دیدن آن یاد تعطیلاتی می‌افتد که در هشت‌سالگی رفته. طراحی شخصیت‌ها هم به‌خوبی انجام‌گرفته و کاراکترهای جالبی را در آن می‌بینیم، مثل ماهیگیر درشت‌هیکل و یکدستی که هم خودش و هم گربه‌اش سبیل دارند. اما در بین همۀ اتفاقات این دنیای فانتزی، کمی هم‌رنگ و بوی تاریخ و فرهنگ‌عامۀ ایتالیا وجود دارد، که خالی از لطف نیست.
کارتون “لوکا” سرگرم‌کننده، پرانرژی و زیبا است، اما مثل هر اثر دیگری بی‌نقص نیست. برای مثال، بیشتر کارکترها باوجود داشتن نام‌های ایتالیایی، لهجۀ آمریکایی دارند. شخصیت‌پردازی هیولاهای دریا (به‌جز اوگو) نیز آن‌قدری که باید خوب و دقیق صورت نگرفته. از طرفی این انیمیشن ممکن است برخلاف بسیاری دیگر از انیمیشن‌های پیکسار، بزرگ‌سالان را چندان به خودش جذب نکند، و احتمالاً تمام آنچه که نصیبشان میشود اصرارهای فرزندشان برای خریدن موتور وسپا خواهد بود! با شروع ماجرای مسابقۀ بزرگ کمی شور و هیجان وارد داستان میشود، اما در کل نسبت به انیمیشن‌های محبوب دیگر فراز و نشیب‌های داستانی کمتری دارد.
luca انیمیشنی دیدنی است و تصاویر خوش‌رنگ و لعاب آن نظر هر بیننده‌ای را در نگاه اول به خودش جلب می‌کند، اما اگر کمی بیشتر از دنیای امن خود خارج می‌شد می‌توانست اثرگذاری بیشتری داشته باشد.
