گوشت فرآوری شده چیست؟
گوشت فرآوری شده به اندازه بیسبال آمریکایی است، بازی ای که اتفاقاً معمولاً هات داگ های فرآوری شده را در سس پنیر (همچنین فرآوری شده) خواهید یافت.
لیزا اندروز، متخصص تغذیه و صاحب Sound Bites Nutrition در سینسیناتی، میگوید: «گوشت قرمز فرآوریشده با گوشت قرمز تازه فرق میکند زیرا آن را پخته، نمکشده، دودی، کنسرو شده یا با مواد نگهدارنده درمان میکنند».
در کنار هات داگ، گوشت فرآوری شده شامل بیکن، سوسیس، بولونیا، گوشت گاو ذرت، سالامی، ژامبون و گوشت گاو است. بله، بیکن مورد علاقه شما فرآوری شده است، پپرونی و گوشت اغذیه فروشی بسته بندی شده نیز فرآوری شده است.
از سوی دیگر، گوشت گاو تازه یا استیک – یا حتی بره تازه – فرآوری شده در نظر گرفته نمی شود.
آندریا گورگن، متخصص تغذیه و صاحب شرکت Cultivate Healthy در واشنگتن دی سی می گوید: «گوشت چرخ کرده و گوشت خوک تا زمانی که در معرض مواد افزودنی یا تغییراتی قرار نگرفته باشند، عملاً فرآوری شده در نظر گرفته نمی شوند.
اگر عاشق همبرگر هستید، باید بدانید که آن ها نیز گوشت فرآوری شده محسوب نمی شوند.
لیسی دان، متخصص تغذیه و نویسنده راهنمای زنان برای هماهنگی هورمونی. اگرچه از شکل و فرم اصلی خود تغییر یافته است، اما مواد نگهدارنده یا نیترات اضافی به آن اضافه نشده است.
(این همبرگرهای گیاهی را امتحان کنید که همه دوست خواهند داشت.)
نحوه تهیه گوشت فرآوری شده
شاید نخواهید بدانید که برخی از گوشت های فرآوری شده مورد علاقه شما چگونه درست می شوند. (به ما اعتماد کنید، ناخوشایند می شود.)
به عنوان مثال، بیشتر هات داگ ها از گوشت جدا شده مکانیکی ساخته می شوند. به گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA)، این یک “محصول گوشت خمیر مانند و خمیر مانند است که با فشار دادن استخوان ها، همراه با گوشت خوراکی متصل، تحت فشار بالا از طریق غربال یا دستگاه مشابه برای جدا کردن استخوان از خوراکی تولید می شود. بافت گوشت.”
در اصل، هات داگ شما گوشتی اسکلتی است که تا بافت ریز آسیاب می شود و با نمک و آب ترکیب می شود تا همه چیز به هم بچسبد.
علاوه بر این، گوشت های فرآوری شده اغلب حاوی افزودنی ها و مواد شیمیایی هستند که ممکن است در بیماری های مزمن مانند فشار خون بالا و دیابت نوع 2 و غیره نقش داشته باشند.
نیترات ها، گوشت فرآوری شده و سلامت شما
از جمله نگهدارنده های شیمیایی که اغلب به گوشت های فرآوری شده اضافه می شود، نیترات ها و نیتریت ها هستند. اما نیترات ها به طور طبیعی نیز وجود دارند. این ممکن است کمی گیج کننده باشد، پس بیایید بحث کنیم.
اندروز می گوید: «نیترات ها به طور طبیعی در برخی سبزیجات مانند آرگولا، کلم، کرفس، کلم پیچ و اسفناج نیز یافت می شوند. “سبزیجات محافظ در برابر سرطان هستند و باید در رژیم غذایی همه تشویق شوند.”
همانطور که ما غذای خود را هضم می کنیم، نیترات ها به نیتریت تبدیل می شوند.
در حالی که نیتراتهای طبیعی جای نگرانی ندارند، نیتراتها و نیتریتهایی که به گوشت قرمز فرآوریشده اضافه میشوند، جای نگرانی ندارند.
نیتریت ها مواد نگهدارنده ای هستند که به ویژه ترکیبات بالقوه سرطان زا را تولید می کنند [for] گورگن میگوید سرطانهای کولورکتال.
(اینها نشانه هایی است که نشان می دهد در حال خوردن بیش از حد مواد افزودنی غذایی هستید.)
چقدر گوشت فرآوری شده می توانید داشته باشید؟
این واقعیت که مؤسسه تحقیقات سرطان آمریکا توصیه ای به خوردن گوشت قرمز فرآوری شده کمی دارد، به خودی خود یک پرچم قرمز است.
اما دستورالعمل ها همچنین توصیه می کنند مصرف گوشت قرمز را محدود کنید – حتی اگر فرآوری نشده باشد – به بیش از سه وعده. این در مجموع 12 تا 18 اونس گوشت پخته در هفته است.
اندروز توصیه می کند: «کمتر بهتر است». گوشت های فرآوری شده حاوی نیترات هستند که با انواع مختلفی از سرطان از جمله سرطان مری، معده، پانکراس و روده بزرگ مرتبط است.
اخبار اخیر از USDA در مورد به روز رسانی های بالقوه در قوانین برچسب گذاری برای غذاهای حاوی نیترات و نیتریت صحبت می کند.
هرچه گوشت قرمز فرآوری شده و فرآوری نشده بیشتری مصرف کنید، ممکن است خطر سلامتی بیشتری داشته باشید.
در یک متاآنالیز منتشر شده در مجله تغذیه بریتانیامحققان دریافتند افرادی که بیشترین میزان گوشت فرآوری شده را مصرف میکنند، ۲۲ درصد افزایش خطر مرگ به هر دلیلی و ۱۸ درصد افزایش خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی در طول مطالعه داشتند.
مصرف گوشت قرمز فرآوری نشده با افزایش 16 درصدی خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی همراه بود. شایان ذکر است: هیچ افزایش خطر مرگ مرتبط با مصرف گوشت سفید، مانند مرغ وجود نداشت.
چگونه گوشت قرمز فرآوری شده می تواند مضر باشد
گوشت قرمز فرآوری شده علاوه بر حاوی مواد نگهدارنده مانند نیترات ها و نیتریت ها، اغلب با نمک پخته می شود و سدیم بالایی در آن ایجاد می کند.
اندروز با استناد به یک مطالعه در سال 2019 می گوید: “این با فشار خون بالا مرتبط است و مصرف گوشت قرمز فرآوری شده نیز با دیابت ارتباط دارد.” BMJ.
گورگن میگوید غذاهای با سدیم بالا بهویژه برای افرادی که مشکلات قلبی یا کلیوی دارند مشکلساز هستند.
او می گوید: «به عنوان مثال، سه اونس استیک ممکن است 48 میلی گرم سدیم داشته باشد، در حالی که سه برش بیکن ممکن است بیش از 400 میلی گرم داشته باشد. اگر توصیه کلی برای دریافت سدیم 2300 میلی گرم در روز برای افراد بدون بیماری قلبی عروقی یا کلیوی باشد – در این موارد بسیار کمتر است – 400 میلی گرم 17 درصد از حداکثر میزان توصیه شده روزانه شما است.
ریسک دیگه؟ مطالعه مارس در مجله آمریکایی تغذیه بالینی نشان می دهد که مصرف گوشت قرمز فرآوری شده می تواند یک عامل خطر برای زوال عقل باشد.
اندروز می گوید: «مطالعه گذشته نگر روی بیش از 490000 بزرگسال نشان داد که مصرف گوشت های فرآوری شده بیش از پنج وعده در هفته با 67 درصد بیشتر خطر زوال عقل در مقایسه با افرادی که این گوشت ها را کمتر از یک بار در هفته می خوردند مرتبط است.
به علاوه، گوشت قرمز فرآوری شده دارای کالری، چربی اشباع شده و کلسترول بالاتری است. دان می گوید: «این می تواند در افزایش سطح چربی بدن، فشار خون و التهاب نقش داشته باشد.
چگونه ریسک خود را کاهش دهیم
سعی کنید وعدههای غذایی یا حتی روزهایی را بدون گوشت میل کنید، چه به این معناست که برای کسانی که غذا میخورند کاملاً گیاهی مصرف کنید یا پروتئینهایی مانند تخم مرغ، ماهی، مرغ و بوقلمون را اضافه کنید.
همچنین پروتئین های گیاهی مانند لوبیا، ادامام، توفو و حتی همبرگرهای گیاهی را امتحان کنید.
گورگن میگوید: «مورد علاقه شخصی من یک همبرگر لوبیا سیاه قارچ پورتوبلو است که بسیار خوشمزه و سیرکننده است، حتی گوشت گاو را هم از دست نمیدهم».
حتی می توانید ادامام را با اسموتی مورد علاقه خود مخلوط کنید یا یک سالاد با لوبیا واقعا خوشمزه درست کنید.
کارشناسان بهداشت موافق هستند که گوشت قرمز فرآوری شده باید در حد اعتدال مصرف شود، بنابراین سعی کنید آن را فقط به موارد نادر محدود کنید.
دان میگوید: «دوز سم میسازد، همانطور که کیفیت کلی رژیم غذایی و انتخابهای سبک زندگیتان هم همینطور است. یک غذای هات داگ یا بیکن صبحانه در اینجا و اگر رژیم کلی شما سالم و پر از انواع ریزمغذی ها و رنگ باشد، جای نگرانی نیست.
در مرحله بعد، این جایگزین های گوشت مورد تایید متخصصان تغذیه را بررسی کنید.